Rosa, unha profesional de primeira liña, moi valorada no mercado empresarial, leva unha vida esixente dedicada por completo ao seu traballo. A morte do seu avó, do que se distanciou progresivamente polo seu inesgotable traballo, acaba provocándolle un repentino ataque de estrés que pon en dúbida as súas decisións. Rosa decide entón abandonar a cidade e lánzase a buscar o lugar e os recordos da súa infancia, vivida á beira do seu avó. Cando chega á propiedade illada no medio da paisaxe montañesa, descobre que o seu avó deixoulle un terreo practicamente abandonado e a casa da súa infancia case en ruínas. Impulsada polo remorso e a necesidade de atopar un novo rumbo para si mesma, tenta reconstruír a casa e os campos. Con todo, Rosa non está soa. Ademais das persoas coas que establecerá novos vínculos, aparece un grupo de demos de barro modelados polo seu avó que parecen, ás veces, cobrar vida, aconsellándoa e guiándoa e consolándoa, como el mesmo faría.
